ŞİİR | Heyûlâ

Çıkmaz sokaktı sanki kalbin

En dar, en kalabalık caddeleri gibiydi bakışların şu yaslı ve yorgun şehr-i İstanbul’un 

Efkârım var bugün çünkü sen yoksun

Aslında varsın belki ama kalbin sevgimden yoksun

An olur ki sanki buradasın Ankara’da, bu Papazın Bağı’nda

Bardak, o ince, narin elinde

İçerken bulurduk açık çayımızı

Yaklaşmak mı yoksa uzaklaşmak mıydı bu?

Gerçekten farkı var mıydı ki özne sen olunca?

Bilemiyorum

Bir eylül akşamının rüzgârında uçuşan saçların değdi tenime

İşte o an bir kez daha hissettim seni en derinlerimde

Oysa sen hep düşlerdeydin, düşlerim içinde, benim içimde, şurada ta derinlerde

Evet hissediyorum, varsın 

Allah’ım bu gördüğüm serap değil sanki. Öyle umuyorum

Beni dize getiren yüreğin de burada

Hüzünlü, dertli, mağrur ve gururlu hem de

Hayır hayır! Yoksa yaşadıklarımız hakikat değil de bir hayal mi?

Ayırt edemiyorum. Etmek dahi istemiyorum

Sadece…. Şunu biliyorum, gitmemeni diliyorum

Gitme derdim sana eğer gitmek istemeseydin

Giderdin bence yine de beni sevseydin

Budur işte düşlerimdeki heyûlâ!

Sen gelsen de gitmesen bir daha asla.

 

Dinlemek için aşağıdaki linki tıklayabilirsiniz. 

https://www.youtube.com/watch?v=0ZMH_uamjCU